دستبند شناسایی بیمارستانی
دستبند شناسایی بیمارستانی رنگ مچ بند نیز متغیر مورد بررسی قرار گرفت، استفاده از 278 مچ بند سفید (3/75%) و 91 مچ بند نارنجی
(7/24%) که نشان دهنده وجود نوعی آلرژی بود، مشاهده شد. دستبند شناسایی بیمار
در برخی از بیماران مشاهده شد که مچ بندهای آنها با ریز منافذ ضد حساسیت پوشیده شده بود، زیرا آنها به مواد مچ بند حساسیت داشتند.
جایگزین، پوشاندن مچ بند، توسط تیم پرستاری پیدا شد تا بیمار مجبور به استفاده از مچ بند نشود.
SOP موسسه برای شناسایی بیمار تعیین می کند که مچ بند باید حداقل شامل دو شناسه – نام کامل بیمار و شماره ثبت باشد.
شماره تخت، در این بیمارستان، یک شناسه قابل اعتماد در نظر گرفته نمی شود. از 369 بیمار دارای مچ بند،
364 (98.64%) مچ بند با دو شناسه و 5 مچ بند (1.36%) دارای سه شناسه بودند.
در رابطه با نوع شناسه ها، می توان تشخیص داد که 363 مورد (98.38%) به عنوان شناسه، نام و شماره ثبت، یک عدد (0.27%) دارای نام و شماره تخت،
4 (1.08%) مچ بند بوده است. نام، شماره ثبت نام و شماره تخت و همچنین یک نفر (27/0%) نام، شماره ثبت نام و تیم پزشکی را داشت.
از 16 بیمار بدون مچ بند، 6 مورد (37.5%) در بخش بستری کودکان رخ داد. دلیل اصلی توصیف شده توسط والدین یا قیم کودکان این بود که وقتی آنها مچ بند را وصل می کردند،
متخصصان پرستاری
آن را به اندازه ساعد کودکان بزرگ می گذاشتند که منجر به از بین رفتن مچ بند می شد. 4 نفر (25%) دیگر بدون مچ بند تحت درمان بستری
در بخش روانپزشکی قرار داشتند، به این صورت که خود بیماران گزارش دادند که به دلیل عدم تمایل به استفاده از آن مچبند ندارند. 6 بیمار (5/37%) باقیمانده تحت درمان بستری
در بخش‌های بستری بالینی و جراحی بزرگسالان بودند. در پاسخ به این سوال که چرا مچ بند ندارند، 2 نفر از آنها پاسخ دادند که نمی خواهند از آن استفاده کنند و حتی معتقد نیستند
که این عمل مهم است، در حالی که 4 نفر دیگر اظهار داشتند که مچ بند توسط پرستار برداشته شده است. تیم به منظور قرار دادن یک نقطه دسترسی وریدی،
و اینکه تیم فراموش کرده بود آن را در بازوی دیگر جایگزین کند. دستبند شناسایی بیمارستانی
در میان موارد بیمارانی که مچ بند را داشته اند اما با SOP پرستاری مؤسسه مطابقت نداشته اند، می توان خطاهای مربوط به عدم یکپارچگی مچ بند، ناخوانا بودن و ناهماهنگی
نام نوشته شده روی مچ بند
و نام را برجسته کرد. از طریق این مطالعه، امکان بررسی شیوع استفاده از مچ بند در بیماران تحت درمان بستری در یک بیمارستان آموزشی در شهرداری پورتو آلگره، ریو گراند دو سول، برزیل فراهم شد.
اجرای این عمل با نرخ بیماران با مچ بند و با نرخ مچ بند صحیح مطابق با SOP موسسه تأیید شد. مشخص شد که استفاده از دو شناسه،
نام کامل و شماره ثبت، به طور گسترده ای در بین متخصصانی که این داده ها را در مچ بند ها درج می کنند، رواج دارد. همچنین داده‌هایی یافت شد
که نتایجی را به جنبه‌های بصری مچبند، مانند یکپارچگی فیزیکی، خوانایی و رنگ آن نشان داد. علاوه بر این، واحدهای بستری که به دلیل ارائه نتایج کمتر
از نتایج یافت شده در اکثر مناطق مورد بررسی نیاز به توجه بیشتری دارند، شناسایی شدند