مچبند شناسایی بیمار نوزاد -

مچبند شناسایی بیمار نوزاد

مچبند شناسایی بیمار نوزاد شناسایی یک بیمار با یک مچ بند یا دستبند بیمار دارای بارکد در هنگام پذیرش، اولین قدم برای بهبود پردازش دقیق بیمار است. هنگامی که مچ بند در جای خود قرار دارد،

دستورالعمل های

تست و دارو، نمونه ها، روش های پزشکی و حتی صدور صورت حساب، پتانسیل بسیار پایینی برای خطا دارند. چاپ

برای مثال، روند ارائه دارو به بیمار ممکن است شامل پرستارانی باشد که مچ‎ بند بیمار را اسکن می ‎کنند، در مخزن دارویی بخش، روی داده ها نظارت می ‎کنند (یا آنها را وارد مخزن می‎کنند)

و سپس شناسه‎ی خود را اسکن می‎نمایند. هر اقدام بر روی پرونده اداری الکترونیکی پزشکی ثبت شده و مستند می شود.

“پنج صحیح” :

بیمار صحیح
داروی صحیح
دوز صحیح
زمان صحیح
روش صحیح اداره کردن

بر روی بستر تأیید می‎شود و به جلوگیری از خطاهای تجویز دارو کمک می ‎کند.

مچبند شناسایی بیمار

چنین مچ‎ بند هایی می توانند فراتر از اصول بارکد گذاری برای شناسایی بیمار، فعالیت های دیگری، از جمله انتقال خون، را نیز ساده ‎تر کنند.

در سال 2002، گزارش سالانه خطرهای جدی مربوط به انتقال خون (SHOT)، ارزیابی وسایل انتقال خون کامپیوتری و استفاده از تکنولوژی بارکد را برای تایید

اینکه خون صحیح مصرف شده است توصیه نمودند.

SHOT گزارش داد که از سال 1996 تا 2005، 22 مورد مرگ و میر و 94 مورد شیوع امراض مهم ناشی از انتقال نادرست اجزای خون به وقوع پیوسته است.

گروه هماتولوژی در بیمارستان های آکسفورد

رادکلیف در انگلستان سیستم مدیریت الکترونیکی انتقال خون را که شامل شناسایی بیمار توسط سیستم بارکد است، آزمایش نموده و در حال حاضر اجرا می‎کنند.

مچ بندهایی که بارکدهای دو بعدی دارند، نام و نام خانوادگی، تاریخ تولد، جنسیت و شماره بیمارستان ها را شامل می‎شوند. قبل از تجویز خون، یکی از کارکنان

با استفاده از کامپیوتر دستی، یک سری

بررسی‎ها و اسکن ها را بر روی بارکد های موجود روی مچ بند و روی خون انجام می‎دهد.

اگر خون مطابقت نداشته باشد، کامپیوتر هشدار می دهد. از مزایای متعدد این تکنولوژی می‎توان به کاهش زمان و تعداد کارکنان درگیر در فرایند انتقال خون اشاره نمود.

قبل از اجرای این تکنولوژی، دو نفر از کارکنان دو مچ بند را بررسی می‎کردند و 27 مرحله را دنبال می‎نمودند. در حال حاضر، یکی از کارکنان یک مچ بند را بررسی می کند

و 16 مرحله را دنبال می‎نماید.

جمع آوری و شناسایی نمونه همچنین می تواند با ارائه یک روش تضمین کیفیت برای ردیابی نمونه، بهبود یابد. برای اطمینان از این که هنوز نمونه‎ای گرفته نشده است،

یک پرستار دستبند بیمار را اسکن می‎کند و